O nas

Jako korzenie obecnego Wydziału Wiertnictwa, Nafty i Gazu należy uznać Katedrę Wiertnictwa i Eksploatacji Nafty, powołaną na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie w 1923 roku. W 1936 roku katedrę tę przemianowano na Katedrę Wiertnictwa i Górnictwa Naftowego. Od samego początku swego istnienia współpracowała ściśle z przemysłem i zachowywała łączność z gospodarką kraju. Rozwój katedry i całej Akademii Górniczej przerwał wybuch II wojny światowej.

W styczniu 1945 roku po wyzwoleniu Krakowa, Akademia Górnicza oraz Katedra Wiertnictwa i Górnictwa Naftowego wznowiły swą działalność, w której kontynuowano kształcenie inżynierów dla przemysłu naftowego w ramach Wydziału Górniczego. We wrześniu 1946 roku katedra została podzielona na Katedrę Wiertnictwa oraz Katedrę Eksploatacji Ropy. W 1953 roku Katedrę Eksploatacji Ropy przekształcono w Katedrę Kopalnictwa Naftowego, składającą się z dwóch zakładów: Eksploatacji Ropy i Gazownictwa Ziemnego.

Zaczątkiem powstania samodzielnego wydziału było utworzenie przez prof. Kiejstuta Żemaitisa – Rektora AGH na Wydziale Górniczym odrębnego Oddziału Wiertniczo-Naftowego. Podstawą zmian było zarządzenie ministra szkolnictwa wyższego z 18 czerwca 1964 roku.  W skład tego oddziału weszły Katedra Wiertnictwa, Katedra Kopalnictwa Naftowego oraz utworzona w 1966 roku Katedra Geologii Naftowej. Po utworzeniu w 1964 roku oddziału Wiertniczo-Naftowego kontynuowane były starania o utworzenie odrębnego wydziału. Koncepcja ta, wspierana przez przemysł górnictwa naftowego i gazowniczego oraz Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego była również popierana przez rektora prof. Kiejstuta Żemaitisa.

Ostatecznie wydział został powołany do życia przez rektora AGH na podstawie zarządzenia Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 lipca 1967 roku jako Wydział Wiertniczo-Naftowy. W chwili jego powołania był dziesiątym w kolejności wydziałem AGH. 11 października 1967 roku odbyło się pierwsze posiedzenie Rady Wydziału Wiertniczo-Naftowego, na którym dokonano wyboru dziekana i prodziekana.

Struktura Wydziału w ciągu przeszło 50-letniej działalności ulegała zmianom w związku ze staraniami o jej dostosowanie do prowadzonej działalności dydaktycznej oraz realizowanych prac naukowo-badawczych. Senat AGH uchwałą nr 18/2007 z dnia 28 lutego 2007 roku zatwierdził zaproponowaną przez Wydział strukturę opartą na katedrach. Obecnie strukturę wydziału tworzą trzy katedry oraz biuro administracyjne wydziału:

• Katedra Inżynierii Gazowniczej,
• Katedra Inżynierii Naftowej,
• Katedra Wiertnictwa i Geoinżynierii,
• Biuro Administracyjne Wydziału.

Kształcenie kadr inżynierskich w zakresie inżynierii gazowniczej zapoczątkowane zostało na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej. Po utworzeniu w 1919 r. Akademii Górniczej, kształcenie w zakresie inżynierii gazowniczej kontynuowano w katedrze Wiertnictwa i Eksploatacji Nafty Wydziału Górniczego utworzonego w 1923 r.

Działalność naukowa Katedry Inżynierii Gazowniczej

Inżynieria gazownicza jest dziedziną nauk technicznych silnie związaną z podstawowymi naukami, w szczególności termodynamiką, hydromechaniką, wykorzystującą wyniki badań i rozwiązań z ich obszaru. Na dużą skalę stosowane są bardzo współczesne metody symulacji komputerowej eksploatacji złóż oraz przepływów gazu w gazociągach.

Katedra  Inżynierii Gazowniczej ma znaczne osiągnięcia, tak w obszarze badań naukowych, jak i w kształceniu kadr dla przemysłu gazowniczego. Współpracuje z krajowymi jednostkami przemysłu gazowniczego oraz z wieloma uniwersytetami zagranicznymi w USA, Niemczech, Norwegii, Słowacji, Czechach, Wlk. Brytanii, Rumunii, Chorwacji i na Ukrainie.

W Katedrze Inżynierii Gazowniczej  jest prowadzona działalność naukowa, zarówno w sensie teoretycznym, eksperymentalnym jak i stosowanym, m.in. w następujących kierunkach:

• określanie zasobów złóż węglowodorów z zastosowaniem metod bilansu masowego oraz metod symulacji komputerowych,
• projektowanie zagospodarowania złóż gazu ziemnego, podziemnych magazynów gazu, sieci przesyłowych i dystrybucyjnych gazu, przetłoczni gazu i ochrony środowiska w przemyśle gazowniczym,
• prace studialne i projektowe związane z przesyłem gazu ziemnego, budową gazociągów, projektowanie rurociągów wielofazowych,
• wykonywanie analiz energetycznych w skali Polski i świata,
• rozwijanie metod efektywnego wykorzystania gazu ziemnego,
• fizyka złóż gazu ziemnego i ropy naftowej, a zwłaszcza hydrodynamika i gazodynamika wielofazowych przepływów w złożach,
• prace związane z technologią gazu skroplonego LNG,
• rozwijanie metod związanych z technologiami innowacyjnymi w gazownictwie,
• termodynamika gazu ziemnego, układów gazowo – kondensatowych oraz ropno-gazowych,
• energetyka gazowa.